وقتی الگوریتم به رانندگان اوبر مزد  می‌دهد

به گزارش فایننشال تایمز، شرکت اوبر، ادعای او را که بین کارکنان «اقتصاد گیگی» رایج است (اینکه برای زمانی که صرف رفتن به محل سوار کردن مسافر می‌شود پولی دریافت نمی‌کنند) رد می‌کند. اوبر می‌گوید این موضوع بخشی از مجموعه عوامل پیچیده‌ای است که میزان دستمزد رانندگان را تعیین می‌کند. آنها هنگام ظاهر شدن درخواست روی صفحه، حدود ۱۵ ثانیه فرصت دارند تا تصمیم بگیرند آن را بپذیرند یا رد کنند.

با این حال،‌ هادی که از سال ۲۰۱۴ برای اوبر رانندگی می‌کند، می‌گوید طی چند سال گذشته شاهد نوسان قابل‌توجه درآمدش بوده است. دلیلش این است که کارکنان پلتفرمی مثل او، باید با چیزی به نام «دستمزد دینامیک» کنار بیایند. اپلیکیشن‌ها به‌جای پرداخت مبلغی ثابت بر اساس مسافت طی‌شده، از یک الگوریتم «جعبه سیاه» استفاده می‌کنند که برای هر کار، نرخ متفاوتی تعیین می‌کند.

این بی‌ثباتی مالی باعث می‌شود کارکنان پلتفرمی مهارت‌های شخصی خود را برای مدیریت مالی و بقا توسعه دهند. ‌هادی که رئیس اتحادیه رانندگان و پیک‌های اپلیکیشنی است، همچنین خواستار تغییرات قانونی شده تا کارکنان گیگی به داده‌های مربوط به نحوه پرداخت هر کار دسترسی بیشتری داشته باشند.

هدف دستمزدهای پویا این است که به رانندگان بر اساس قوانین عرضه و تقاضا انگیزه دهد. اما بسیاری از کارکنان گیگی می‌گویند این سیستم به دستمزدهای پایین و ساعات کاری طولانی منجر می‌شود.

هادی می‌گوید رانندگان باید یاد بگیرند زمان سپری‌شده در مسیر و مجموعه کامل هزینه‌هایی را که باعث کاهش درآمدشان می‌شود، ثبت کنند تا بتوانند سریع تشخیص دهند کدام سفرها را باید قبول کنند.

دانش محلی، این ریسک را کمتر می‌کند. به عنوان مثال، «مایلو استرلینی» به عنوان پیک موتوری در جنوب‌ شرق لندن کار می‌کند و می‌گوید می‌داند کدام رستوران‌ها و آشپزخانه‌های اطراف احتمال دارد او را برای آماده شدن سفارش معطل کنند و کدام‌یک غذا را سریع تحویل می‌دهند. این موضوع می‌تواند به او کمک کند تعداد سفرهای روزانه‌اش را افزایش دهد. او که ۳۱ سال دارد، معمولا همزمان با پنج اپلیکیشن مختلف کار می‌کند تا بتواند سودآورترین کارها را انتخاب کند.

کارگران گیگی همچنین باید هزینه‌هایی مانند سوخت، اجاره وسیله نقلیه، تعمیر و نگهداری، بیمه و تجهیزات را محاسبه کنند. استرلینی، که ویدئوهای سفرهایش را در یوتیوب منتشر می‌کند، می‌گوید: «اگر برای تجهیزاتت خساست به خرج بدهی، از سرما می‌‌میری.» او می‌گوید اپلیکیشن‌های تحویل غذا، پاداش‌هایی را که هنگام شروع کارش در سال ۲۰۲۲ ارائه می‌شد، کاهش داده‌اند. با اینکه کار اصلی او برق‌کاری است، اما می‌گوید هزینه بالای مسکن در لندن باعث شده مجبور باشد چهار بار در هفته، عصرها یا در روزهای تعطیل، به‌عنوان راننده تاکسی اینترنتی کار کند.

وقتی‌هادی برای اولین بار به اوبر پیوست، این اپلیکیشن یک ساختار پرداخت استاندارد و ساده داشت و همچنین پاداش‌های زیادی ارائه می‌کرد.‌هادی می‌گوید: «خیلی‌ها از تاکسی‌های سنتی به این اپلیکیشن روی آوردند.» در ابتدا درآمد اوبر بسیار بیشتر از درآمد رانندگی با تاکسی‌های معمولی بود، اما با گذشت زمان میزان پرداختی و پاداش‌ها جذابیت خود را از دست دادند.

پژوهشگران همچنین به تاثیرات منفی قیمت‌گذاری الگوریتمی بر رفاه کارکنان اشاره کرده‌اند. «الکس وود»، استادیار جامعه‌شناسی اقتصادی در دانشگاه کمبریج، گفته دستمزدهای پویا باعث می‌شود کارکنان در دوره‌های اوج تقاضا سلامت و ایمنی خود را به خطر بیندازند و به‌طور کلی سطح اضطراب بسیار بالایی را تجربه کنند. همچنین جدال‌هایی بر سر این موضوع وجود داشته که آیا اپلیکیشن‌های اقتصاد گیگی باید دست‌کم حداقل دستمزد تعیین‌شده در کشورشان را به کارکنان خود پرداخت کنند یا نه.

در سال ۲۰۲۳، دیوان عالی حکم داد که شرکت «دلیورو» مجبور نیست رانندگان را به‌عنوان «کارگر» به رسمیت بشناسد، بلکه می‌تواند آنها را «پیمانکار مستقل» تلقی کند. بنابراین ملزم به پرداخت حداقل دستمزد و سایر مزایا به آنها نیست.

اوبر می‌گوید: «افراد انتخاب می‌کنند که با اوبر کار کنند، چون ما امکان انعطاف‌پذیری در زمان و مکان کار را فراهم می‌کنیم. این شامل شفافیت درباره هر سفری است که انجام می‌دهند؛ از جمله مقصد و میزان درآمدشان.

«ایمون اوهرن»، مسوول ملی اتحادیه GMB (اتحادیه صنفی بزرگ در بریتانیا که نماینده کارگران در بخش‌های مختلف عمومی و خصوصی است)، می‌گوید: «شفافیت درباره میزان درآمد برای امنیت مالی کارکنان حیاتی است و یکی از پایه‌های اساسی چانه‌زنی جمعی محسوب می‌شود.» او افزوده که اتحادیه در حال تلاش برای ایجاد نظام پرداخت بر اساس زمان و مسافت است، نه یک سیستم دستمزد پویا.

با همه اینها، در حال حاضر دستمزدهای پویا همچنان کارکنان اقتصاد گیگی را در برابر شرکت‌هایی قرار می‌دهد که الگوریتم‌های دستمزد را کنترل می‌کنند.

استرلینی می‌گوید: «کار سختی است. آنها تلاش می‌کنند تا حد ممکن از رانندگان و پیک‌ها بهره‌کشی کنند.»

منبع: Financial Times