واردات نهاده به یک پروسه بسیار پیچیده تبدیل شده است؛ فرآیندی که در آن برخی افراد با ایجاد انحصار، علاوه بر دستیابی به درآمدهای نجومی، به قیمتگذار در بازار تبدیل شدهاند. قدرت این گروه اندک تا این حد است که با وجود تاکید مداوم مقامات عالی کشور مبنی بر لزوم تامین پایدار خوراک دام و طیور، در هفتههای اخیر همچنان اختلال جدی در روند واردات مشاهده میشود. با این حال متهم اصلی این مشکلات نه افراد سودجو، بلکه ساختار نهادی ایجادکننده فساد است. استفاده از اختلاف نرخ ارز ترجیحی با نرخ بازار آزاد و همچنین اولویتبخشی به شرکتهای خاص برای تخصیص ارز از طریق امضاهای طلایی، بستر را برای ویژهخواری فراهم کرده است. در این بین بازنده این کلکسیون رانت، تولیدکنندگان واقعی و مردم بهعنوان مصرفکنندگان نهایی هستند که این سازوکار در ابتدا به بهانه حمایت از آنها طراحی شده بود.