ایران در منطقهای خشک واقع شده است، در سالهای اخیر نیز از شدت بارندگیها در کشور کاسته شده و همین موضوع مدیریت منابع آبی را در مرکز توجه قرار داده است. در این میان فعالیتهای کشاورزی بهعنوان یکی از متهمان اصلی مصرف آب و حتی هدررفت آن مطرح میشود. تاجاییکه این گزاره مهم مطرح میشود که آیا ایران بهعنوان کشوری خشک با جمعیت قابلتوجه میتواند در نقش صادرکننده محصولات کشاورزی و غذایی در دنیا مطرح باشد؟
بررسی تجارب جهانی حکایت از آن دارد که تولید محصولات کشاورزی بهعنوان اصلی در تامین امنیت غذایی مورد توجه است. با توجه به شدت گرفتن خشکسالی در سطح بینالمللی تولید و حتی صادرات محصولات کشاورزی اهمیت بیشتری یافته است. در چنین فضایی مدیریت منابع آبی، بهرهوری حداکثری منابع آب و همچنین تولید با اتکا به تکنولوژیهای نوین کشاورزی با مصرف پایین آب، در اولویت قرار گرفته است. با اینوجود عزم چندانی در کشور برای اصلاح مسیر پیشین تولید مشاهده نمیشود و همچنان انگشت اتهام به سمت تولید و تجارت محصولات کشاورزی گرفته میشود.