احداث نخستین مزرعه چای در ایران به سال ۱۲۷۵ هجری شمسی و منطقه لاهیجان باز میگردد، بنابراین کشت چای در ایران سابقه ۱۲۹ ساله دارد. با این وجود در طول سالهای اخیر از رونق کشت چای در کشور کاسته شده است. کاهش رغبت به کاشت چای به دلیل سودآوری پایین این محصول شکل گرفته است. با توجه به سهم بالای مصرف این نوشیدنی در ایران، انتظار میرود برای ارتقا سطح تولید این محصول و کاهش مشکلات پیش روی کشاورزان و تولیدکنندگان، برنامهریزی شود. در این میان برخی از فعالان کشت چای بزرگترین چالش این صنعت را قیمتگذاری برگ سبز چای و عدم حمایت کارآمد توسط دولت عنوان میکنند. برخی دیگر نیز کشاورزی خرده مالکی و درآمد ناکافی حاصل از کشت روی زمینهای کوچک را عامل بروز نارضایتی میان چایکاران عنوان میکنند.