نویسنده: سیدکامران باقری
مشاور مديريت نوآوری
bagheri@hamafarini.com
در روایات است که روزی قرار بود ابوسعید ابوالخیر، از عارفان بزرگ اواخر قرن چهارم، در طوس سخنرانی کند. جمع زیادی برای شنیدن سخنان وی گردهم آمده بودند چنانکه جایی برای دیگران نمانده بود. یکی از شاگردان برخاست و گفت: «خدایش بیامرزاد که هرکسی از آنجا که هست یک گام فراتر آید.» ابوسعید گفت: «هرچه ما خواستیم گفت و همه پیغامبران بگفتهاند، او بگفت.» کلمهای نگفت و از تخت فرود آمد و مجلس را پایان داد.